Prince in “the zone”
Prince in “the zone”
Prince in “the zone”, daar vertelde hij zelf over bij een interview in de NRC (november 2015). Amanda Kuyper sprak hem vanwege zijn Europese tournee. Die achteraf niet is doorgegaan. Prince vertelde aan de aanwezige reporters over zijn drive als muzikant. Letterlijk zei hij:
“het voelt als een transcendente ervaring”.
Het moment dat alles in elkaar grijpt, de band voluit gaat en hij de song voor het gevoel langer laat duren of een heel andere richting op stuurt.
“Alsof ik uit mijn lichaam treed en ik me even als fan in de zaal bevind. Of het me altijd lukt of om in the zone te komen? Natuurlijk, dat ben ik mijn publiek toch verplicht?
De vraag is meer: wanneer? Want ik dwing dat gewoon af bij de band.”
Hij vertelde dat hij daarvoor vaak duidelijk aanwijzingen geeft, met termen als “verwarring”, of “keer om”.
Flow
Maar een klein twijfeltje bekruipt mij. Afdwingen?
Virtuositeit bestaat. Iemand kan extreem getalenteerd zijn, en alles in huis hebben om de top te bereiken (in wat dan ook, goed of narigheid). Zij of hij kan zich omringen met minstens even getalenteerde mensen. En je kan door de zuigkracht van al die creativiteit nog hogere niveau’s bereiken dan je mogelijk leek. Met mazzel, tomeloze inzet en met een gunstig gesternte is dan waanzinnig veel te bereiken. Een pure belevenis om dat mee te mogen maken. Sterk genoeg om je even “weg”te laten zijn. Goede brandstof voor je drive.
Flow kan bereikt worden met de juiste mix van voorbereiding, doelgerichtheid en uitdaging. Misschien ook wel met wat overgave.
Kijk hier maar eens als Prince het heeft over “echt”, met onze Candy. (Het is maar een keuze, er zijn er inmiddels heel veel meer video’s te zien van deze funky artiest.)
Geen afdwingen mogelijk
Maar soms, dan valt het je gewoon toe. Zomaar. Midden in je werk. Flow. Of niet. Je stijgt boven jezelf uit. Inspiratie. Wie dat wel eens heeft beleefd, weet hoe bijzonder dat is.
En dat laat zich niet afdwingen.
Helaas is het concert in Carré in Amsterdam afgezegd. Maar juist om wat Prince hier beschrijft, en zeker ook omdat Prince van plan was om enkel met piano op te treden, wilde Peter Schoenaker, zelf pianist, dat meemaken. Als bariton heeft Peter bij optredens vaker zulke momenten meegemaakt. “In the zone”, zo kun je het noemen. Het Grote Vanzelf. Flow.
Je bereikt een perfect niveau, flow, maar stiekem hoop je op dat ene…
Hierbij detail uit visiting, olieverf op doek. Een prachtige Ridderspoor. Echt een kleurtje voor Prince. (Helaas is Prince op 21 april 2016 onverwacht overleden. Enkele maanden na het schrijven van deze blog van 1 maart.) Kijk vooral even naar de reactie op dit blogje: ik had namelijk een belangrijke factor over het hoofd gezien: de dirigent. Meer over gast Peter Schoenaker.
één reactie
Mooi stukje. Misschien kun je het ‘ afdwingen’ anders interpreteren. Soms is het nodig dat men je volgt in jouw visie om die visie tot uitdrukking te laten komen. Geen discussie over andere alternatieven. We gaan nu even dit doen. Een andere keer gaan we misschien iets ander doen, maar je zult zien, als je mij nu even volgt, ontstaat er iets moois… (for I have seen the promised land…).
En Ik heb jullie daarbij nodig. Samen maken we iets moois.
Helaas zal Prince het ons niet meer voor kunnen doen of uit kunnen leggen.
Het wordt wel mooi in de hemel…