Noli me tangere

Noli me tangere

Noli me tangere, raak mij niet aan.

Soms ontstaat er ineens iets intrigerends.

Het kan, het lukt!

– lijkt het –

Een klein wonder ontstaat onder je handen.

Nu geldt er nog maar een regel:

blijf er van af!

Hierbij: Noli me tangere – de zwarte tulpen, pastel, Pasen ’14. Ik bleef er liever zoveel mogelijk van af, terwijl ik werkte. Hoe minder aanraking van het krijt op het papier, hoe meer er “heel” bleef van wat ik zag. Hier ligt het vel papier nog in het zonnetje in het atelier in de tuin. Half uitgerold. Dit werkstuk deed me (veel later) denken aan het werk van Cy Twombly. Met je ogen dicht is ook interessant.