Dias Latinos in Theater de Lieve Vrouw

Dias Latinos in theater de Lieve Vrouw.

Jarenlang heb ik bij het midden-, en zuid Amerikaanse festival Dias Latinos getekend en geschilderd, waarbij ik ter plekke en razendsnel schilder wat ik zie. Het zomerse feest in het centraal gelegen Amersfoort, is dan een en al dans en muziek.

Precies de uitdaging die ik zoek om tot de essentie van schilderen te raken:  met een paar lijnen en kleuren spontaan de volle kracht van wat er in een enkel moment gebeurt uitdrukken. In de verfhalen zijn de verschillende types ritme en muziek nog terug te zien, doordat handen en penselen eigenlijk mee dansen en zo hun verfsporen achterlaten.

Grappig is, dat de details nooit ontbreken: kapsels, kleding, de juiste schoenen, alles is terug te vinden in het werk. Dat zie ik vaak later pas.

Voetstappen over een schilderij heen, het spoor van een fietsband, of hondenpoten

Ach waarom ook niet. Het is nou eenmaal niet makkelijk is om te schilderen midden in een stad boordevol actie. Het blijft spannend om midden tussen de feestende mensen te werken, papier waait weg of men loopt over de op de grond drogende werkstukken heen, pilsjes worden er per ongeluk opgezet… De ‘modellen’,  die tenslotte van niets weten, zijn soms al verdwenen voordat het werkstuk af is. Het feest gaat door, en rolt gewoon over de werkstukken heen.

Hier een gefilmde impressie van de optredende band uit Amsterdam waar ik bij werkte: de danseressen met de hoge tooien werken zich in het zweet, en de vegen verf tonen inderdaad het ritme van de percussie.

Toeval speelt een heel interessante rol hier, en op meer dan een manier. Meer over toeval.

Regelmatig waren de werkstukken te zien als expositie in het, bij het festival betrokken, Theater de Lieve Vrouw, en verder o. a. in de centraal gelegen eigen galerie. De werkstukken, zoals het werkstuk hierbij, zijn meestal in inkt en aquarel of acryl op papier, ongeveer 65 x 50 cm groot.