Ondertussen in Haarlem
Ondertussen in Haarlem
Ondertussen in Haarlem. Gast Ben Wandelen was bij een concert:
‘Vilde Frang was weer in de stad, en dit keer waren wij erbij… gister in Brussel had ze alleen wel wat verkeerds gegeten én ze lijkt gewoon al zo’n trillend wit berkenboompje; totdat ze gaat spelen… glaszuiver, retestrak, fluweel zacht én dat alles met een roboteske motoriek die in Ridley Scotts Bladerunner niet zou hebben misstaan.
Pianist Aleksandar Madzar bleek trouwens haar ideale metgezel… ook hij speelt gevoelsvol onweersvrij romantisch… Hun samenspel was er één van gelijken; dus de ego’s waren fijn in de kleedkamer gebleven. Om Frang te sparen verdween Albeniz van het programma en kregen wij onverwacht extra klavierlekkers… roffelroffel: Alban Bergs Pianosonate én dat paste wonderwel… toch dé romanticus onder de modernen. Brahms, Schumann waren mooi hoor, maar toen hadden we hun Schubert nog niet gehoord… kristallen klanken! Wij in de wolken, Frang vrolijk maar nog immer lijkbleek… ze is misschien wel De Dood én Het Meisje!’
Brahms Vioolsonate nr. 1 opus 78
Schumann Fantasie voor piano opus 17
Berg Pianosonate (i.p.v. Albeniz selectie)
Schubert Fantasie voor viool en piano, in Philharmonie Haarlem.
Hierbij: Detail (gekanteld) van de Dood en het Meisje, tweeluik in olieverf, met extra diepe lijsten van eigen hand, door Jessie Eileen Straathof. (Te zien op haar site.) Meer van Ben Wandelen.
Geef een antwoord