Jephtha
Jephtha
Jephtha, de opera. Ben Wandelen heeft daar even een bezoek gebracht, en dat is maar goed ook: het leverde mij een werkstuk op:
‘Händels Jephtha in grandioze uitvoering; een decor dat genoeg aanknopingspunten biedt voor oog en verhaal en verder alles fijn open laat. De zo noodzakelijke barokke theatertrucs waren er: donder, bliksem en een pracht van een wolk aan een touwtje. Godzijdank weer dat fijne Concerto Köln in de bak met een dirigent die drama biedt aan oog en oor: Ivor Bolton… dit jaar lijkt hij wel overal in mijn muziekagenda op te duiken… Niet onbelangrijk: een sterrencast van-heb-ik-jouw-daar met persoonlijke favoriet Bejun Mehta (Hamor). De Jephta en Iphis van dienst mogen ze van mij ook vaker vragen. Ik heb echt niets te mekkeren… nou één ding dan: de auteur van bijbelboek Richteren/Rechters moet maar eens flink met de feministische meetlat om zijn oren worden geslagen… De regisseur wist dat trouwens meesterlijk op te lossen. En een licht… Jezus wat een licht; alsof Rembrandt zelf achter de knoppen zat!’
Hierbij, detail van Jephtha, acryl op moerbeipapier (waardoor de kleuren in werkelijkheid rustiger zijn dan hier te zien is), 75 x 55 cm, ’16. Meer impressies. De Nationale Opera. En er is op deze site altijd meer te vinden van Ben Wandelen, kijk bij gasten.
Geef een antwoord