David Hockney’s portretten Kijk hier even: de Engelse schilder David Hockney over zijn laatste portrettenserie. Op 1.57 minuut kun je helder zien hoe hij geprojecteerde foto’s gebruikt als basis van het schilderij, dat hij verder gewoon naar model schildert. Niet dat hij niet uitstekend in staat is om uit de losse hand een model na te tekenen, maar dit kwam hem goed uit, kennelijk. Daar zit hij ook helemaal niet mee, want hij is verduldemienekes niet de eerste kunstenaar die vormen van projectie gebruikt, lees strakjes maar eens over zijn eigen onderzoek naar de camera obscura. En het blijft nooit bij het […]
Maand: februari 2017
Lach! The Resting Bitch Face
Lach! Lach! Of ik schiet, lijkt het wel soms. Likes en smiles zijn alomtegenwoordig. Kun je van alles aan ophangen aan commentaar, maar nu ben ik even de portrettist. Zelf vind ik het vooral ’n lekkere uitdaging, de sport: om al schilderend een model in de lach te laten schieten, en nou nèt dat ene moment, een flits van spontaniteit, te vangen in een werkstuk. Geen model dat dat lang kan volhouden, en met doen alsof vallen we meteen door de mand. Een nep-lach herkent iedereen. Als nep – inderdaad. En schilder er maar eens tanden in. Die vanzelfsprekend […]
Je hersenen eens flink opschudden – Gek van surrealisme
Je hersenen eens flink opschudden – Gek van surrealisme Je hersenen eens flink opschudden – Gek van surrealisme in het Booijmans van Beuningen in Rotterdam begint vandaag. Surrealisme lijkt mij een uitstekende kans om eens een heel frisse wind door het brein te laten waaien. Lekker en gezond. Surrealisme daagt je uit je eigen denkpatronen bewust te worden, door ze in verwarring te brengen: ‘hè, maar dit klopt helemaal niet’, of ‘Dit kan toch niet!’ Het zet je ‘realisme’ eventjes op losse schroeven. Astublieft niet Ga naar de expositie. Vooral uitproberen of de dikke laag memories, history, kunstbeschouwing en […]
Onbegrijpelijk. En volkomen onpraktisch. Dan is het zeker kunst: Sylvia Witteman
Onbegrijpelijk. En volkomen onpraktisch. Dan is het zeker kunst: Sylvia Witteman Onbegrijpelijk. En volkomen onpraktisch. Dan is het zeker kunst: Sylvia Wittemans humoristische (hoop ik) definitie van kunst in de Volkskrant. Aha, dat is het ‘m dus: grip op kunst, dat zou je misschien wel willen hebben. (Doet u mij dan meteen dan ook maar grip op het hele leven – en de dood -, het heelal, en de rest. Roept u maar. Maar helaas… pindakaas. Dat duurt even.) Galgje spelen Dus, daar sta je dan. Hulpeloos te kijken naar iets dat misschien wel kunst is. Je begrijpt het niet: […]