Ik had een Amsterdammer mee…

Ik had een Amsterdammer mee… 

(Toets op ‘lees meer’ voor correcte weergave) 

Ik had een Amsterdammer mee… naar de rust, langs de IJssel. Eerst werden avondenlang geplaagd door de boer, ocherme, die zich tot (veel te) laat in de avond met z’n kostbare oogst aan het bemoeien was. Met veel te veel motorgeronk voor de getergde Amsterdamse zenuwtjes.

Oef

Maar toen we voor onze rust dan maar op een krib in de IJssel gingen zitten, ging het geboefte helemaal los… Met gruwelijk geplons opspringende en weer terugstortende vissen, blatende schapen, motorvliegtuigjes, die ons uitkozen als episch centrum van hun cirkelvormige bewegingen, en toen ik net zat te werken kwam de mededeling: ‘Er komt een cruiseschip aan.’ Niet dat ik dat geloofde, Amsterdammers overdrijven nogal eens. Vaak. En trouwens, cruiseschepen verwacht ik daar. In Amsterdam. Niet hier. Aan een rustieke rivier. Maar, toen ik omkeek… inderdaad. En dat was pas het begin van een lange reeks allerleisoortigheid aan schepen. Met ieder hun eigen kabaaltje.

‘Ik mis de Wibout’, verzuchtte mijn compaan.

Hierbij: Impressie van de IJssel, print, ’17.