Nog meer van mijn beroepsgeheimen. Olifanten, begraafplaatsen en koeienpis (Toets op ‘lees meer’ voor correcte weergave) Nog meer van mijn beroepsgeheimen. Olifanten, begraafplaatsen en koeienpis. Eenmaal aan het schilderen geslagen kom je er geleidelijk aan achter dat je niet alleen maar werkt met rood, groen en geel, hemel nee: Olifanten, vergif en koeienpis Het gaat ineens om Loodwit, Chroomgeel, Cadmiumrood, Doodekop (Caput Mortuum), Drakenbloed. En het geeft te denken, zulke namen. (Hoe wilt u dood?) Er was weinig gezonds aan de pigmenten, je praat vaak over puur vergif. Menig kunstschilder was dan ook letterlijk aangedaan door haar/zijn schilderijen. Ik gebruik zelfs Ivoorzwart, but […]
Maand: september 2017
Ze woont in Rome en in Amsterdam, ze fietste naar het orakel in Delphi – maar ze vertelde bij het jarige Ezelsoor – Rosita Steenbeek
Ze woont in Rome en in Amsterdam, ze fietste naar het orakel in Delphi – maar ze vertelde bij het jarige Ezelsoor – Rosita Steenbeek (Toets op ‘lees meer’ voor correcte weergave) Ze woont in Rome en in Amsterdam, ze fietste naar het orakel in Delphi – maar vertelde bij het jarige Ezelsoor – Rosita Steenbeek. Gisteravond. In Amersfoort. Waar ze opgroeide. Het is best logisch: als je antiquariaat zijn 35-jarige jubileum viert, zoals ’t Ezelsoor – mijn buurmannen van voorheen, toen ik nog ik in het atelier naast hun pand werkte – dan vier je dat met een schrijver […]
Gipsy Road Show – Gus Schillemans
Gipsy Road Show – Gus Schillemans (Toets op ‘lees meer’ voor correcte weergave) Gipsy Road Show – Gus Schillemans. Wat erg, Gus is er niet meer. Wat heeft hij veel gedaan voor zoveel mensen die hem nodig hadden. Wat ben ik blij, dat ik hier en daar iets heb kunnen schilderen van waar zijn hart naar uit ging. De Gipsy Road Show, zijn orgeltje, zijn hond Dweil, de muziek. Ik maakte kennis met hem op de speciale Parade, die in 2009 terugkeerde naar haar geboorteplaats Amersfoort. Toen de stad Amersfoort 750 jaar bestond. Dweil in de wind Het was er […]
Maar waarom dan? De vrouwen van Anton Heyboer
Maar waarom dan? De vrouwen van Anton Heyboer Onverbrekelijk verbonden met Heyboer en met zijn werk zijn ze – de vier vrouwen waar de huidige expositie in het Gemeentemuseum Den Haag iets teveel aan voorbij probeert te gaan. Ook al is menig werkstuk er totaal van doordrongen – het is de grondslag van zijn hele systeem. Hoe kwamen al die vrouwen ooit bij Heyboer terecht? Weet je, er is iets dat vrouwen beter aanvoelen dan wie dan ook. Over het leven. Dat lijkt heel geheimzinnig, want het wordt zelden benoemd. Het heeft amper naam, je leert het niet op school. […]
Mijn lichaam baart, mijn boezem zorgt, mijn wezen weet – Een ets van Anton Heyboer: ‘Vrouw als vrouw’
Mijn lichaam baart, mijn boezem zorgt, mijn wezen weet – Een ets van Anton Heyboer: ‘Vrouw als vrouw’ Een ets van Anton Heyboer: ‘Vrouw als vrouw’. Vanwege de expositie in het Gemeentemuseum Den Haag (2017/ 18). Zomaar een van de etsen, het is willekeurig, er valt niet te kiezen uit de overweldigende hoeveelheid. Door onbehouwen – onbe-schaafde – kracht volstrekt spontaan in de etsplaat gekrast. Ongepolijst, want met nadenken en versieren gaat de puurheid er meteen vanaf. Aan-donderen is goed, als je maar raak aan-dondert. Dit hier, dit is vrouw. Barend, zorgend, wetend. (Klik hier om de ets in […]
Tekening van vandaag
Tekening van vandaag (Toets op ‘lees meer’ voor correcte weergave) Tekening van vandaag – moest even: *R*A*A*R* Beste Klade en Bot Sabsorber, die gingen samen wand’len Gewoon een ommetje Om en om, – en om, – en om Kwamen terecht bij Gelap Teramen Wat een geluk Want wie had dat verwacht? Hierbij: details Moest even, tekst en tekening, gemengde techniek op moerbeipapier. Voor F. Met dank aan A. G.
Richard Serra en het wonder van de tijd – en de ruimte
Richard Serra en het wonder van de tijd – en de ruimte In Museum Boijmans Van Beuningen zijn Serra’s megalieten van tekeningen, speciaal voor Rotterdam gemaakt, nog tot en met dit weekend te zien. En daar is ook werk van hem als beeldhouwer te vinden. De corten-stalen wanden van zijn werken zijn enorm – als een roestbruin onneembaar fort. Ze kneden de ruimte die er voor jou overblijft in nieuwe vormen – ongrijpbare vormen. Je kunt je alleen maar laten sturen, zo’n beetje als tussen de geluidsschermen langs de snelweg door, maar dan van een heel veel grotere en subtielere […]
Piet Mondriaan en het ei van Anton Heyboer (5 en slot)
Piet Mondriaan en het ei van Anton Heyboer (deel 5, slot) Te zien in het Gemeentemuseum Den Haag: hoe de gekte zijn tanden in Anton Heyboer had gezet en bezig was hem te verslinden, en hoe hij zich daar uit alle macht tegen verzette. Dat maakt zijn werk zo dramatisch, en echt niet alleen maar tot 1975. Het maakte hem ook tot de ’technisch tekenaar’ van de menselijke ziel, die hij begreep als een begenadigd psycholoog. Het systeem dat hij tekende was zijn houvast. Dat, en zijn onophoudelijke werken. Daarvoor moet je ontvankelijk zijn, en gevoelig tot in al je vezels. En […]
Knetterende Boogiewoogie, of heel veel vrouwen – Piet Mondriaan en Anton Heyboer (4)
Knetterende Boogiewoogie, of heel veel vrouwen – Piet Mondriaan en Anton Heyboer (deel 4) Piet Mondriaan en Anton Heyboer. Het was geen saaie man, hoor, die Piet Mondriaan, want wat je in het Gemeentemuseum Den Haag niet meteen ziet: je danst je het het hart uit je lijf met de Boogiewoogie, knallende actie – en dat deed hij zo graag. (Zie link hieronder) Je ziet die sprankeling terug in zijn werk, stap voor stap, vlakje voor vlakje. Net zo min was Anton Heyboer zo’n sufferd, met al die mooie meiden om zich heen. Al was er daar wat minder genieten […]
Het rad van avontuur – Piet Mondriaan en Anton Heyboer (3)
Het rad van avontuur – Piet Mondriaan en Anton Heyboer (deel 3) Ga even kijken in Gemeentemuseum Den Haag, ze hangen nog naast elkaar, t/m 24 september. De o zo simpele verticale en horizontale lijnen van die twee mannen, die vormen een kruis, een middelpunt. Lijnen, het lijkt allemaal niks bijzonders. Maar om een middelpunt heen kan van alles gebeuren… Draaien om je middelpunt – ongeveer zoals het leven is Heyboer liet dat kruis zelf al kantelen in zijn systeem, in plaats van een rechtopstaand kruis werd het een Andreaskruis. (Hier in het midden van de plaat, links en rechts […]