Maria – en de mannen. Maria Roosen in Kunsthal KAdE
Maria en de mannen. Maria Roosen in Kunsthal KAdE (deel 2)
(Toets op ‘lees meer’ voor correcte weergave)
Maria en de mannen. Maria Roosen in Kunsthal KAdE. Het is al bijna tijd om elkaar de beste wensen voor een nieuw jaar te doen. En wat doe ik dan? Ik stuur je naar Maria Roosen, die ons haar Vuur schenkt in Kunsthal KAdE in Amersfoort. Nog tot 7 januari 2018. Daar kun je al rondwandelend – en vooral zonder al te veel na te denken – ondergaan hoe zachtjes aan je gevoel weer wakker wordt. Het is niet niks in ons wereldje vol breingeweld: je te realiseren dat er nog wel wat meer dan denken bestaat. Een heleboel Yin (het ontvankelijke), daar bij Maria, en dat in onze zo sterk door Yang (de actie), beheerste wereld. (Lees verder na de afbeelding.)
Maria schenkt
Inderdaad, Maria Roosen schenkt: overal staan en liggen grote bolle kannen, die alle goeds kunnen bevatten, èn uitschenken, ze geven je te peinzen. Over vruchtbaarheid. En de over de hele expositieruimte rondzwemmende zaadcelen zetten hun puntje op de i. Als het ene niet ontvankelijk is, dan gaat het andere er niet in – nu eenmaal. En als er niets in gaat kan er niet uit-geschonken worden. Haar werk spreekt dat deel van ons aan dat veel te veel over het hoofd gezien wordt. Genegeerd. Weggedrukt zelfs. Onbewust gehouden. (Lees verder na de afbeelding.)
Op hoop van zegen
Des te vreemder, omdat het de enige grondslag biedt, het enige houvast. Maar ontvankelijk zijn, en jezelf overgeven, dat is ook eng. Misschien zijn we met z’n allen stiekem bang. Voor de oerkracht die deze natuurlijke kant van onszelf levert. Je moet er ook wel een echt soort vertrouwen in hebben om je daar aan over te geven. Voorbeeldje – de vrouwen onder ons, die te maken hebben gehad met alles rondom zwanger worden en kinderen baren, die hebben daar al flink in geoefend: je hebt niks in te brengen, en het gebeurt allemaal maar met je. Je hebt je maar over te geven, in het volste vertrouwen – op hoop van zegen. (Lees verder na de afbeelding.)
Mijn wens voor jou
Ik vermoed dat dat mijn nieuwjaarswens voor je zal zijn: dompel je onder in de wereld van je eigen gevoel, ga even bij Maria Roosen op bezoek. Not for sentimental reasons, maar omdat je dat deel van jezelf ook nog in je donder hebt zitten. En wel eens vergeten kan zijn: keurig gearchiveerd en opgeborgen in de archiefkasten en opbergdozen die de onopvallende sokkels van haar kunstwerken zijn – nauwelijks waarneembaar. Maar noodzakelijk. En onontkoombaar. Het zijn de dozen waar alles op rust. (Lees verder na de afbeelding.)
Wat zit er in die doos?
Luisteren naar je eigen gevoel – dat is nou ‘gut-feeling’. Zo geen ballen. (Dat – waar Anton Heyboer altijd uit schilderde, zei hij zelf.) Eenmaal weer thuis in je eigen gevoel kun je overal een oplossing voor vinden. waarschijnlijk heel andere dan je hoopt of verwacht, maar oplossingen. Letterlijk. Je hebt het nodig – ook nodig – die vrouwelijke, zachte krachten, want het gaat om evenwicht. Een voortdurend veranderend evenwicht. Dynamisch. Niet een helft verdonkermanen. Dus: kom uit die doos! (Lees verder na de afbeelding.)
Maria en de mannen
Maria is zelf ook gek op stoere kerels, sterke mannen, op de grote kerels die al haar tere glas blazen. Heus wel. Het zware werk, samen zwetend in de hitte van het vuur, duwend en trekkend. Het maken van kunst, het is soms net seks. Samen. Zoals zij in het fotokabinet boordevol overwinnaars (m/v) ook Arnolfini’s huwelijksportret van Jan van Eyck uit 1434 plakte.
Beloofd
Dus zo eng is het nou ook weer niet. Heb vertrouwen, oh jongerenschaar.
Het komt goed – I promise:
durf je vuurtje te stoken.
Hierbij: Werkstukken en sokkels – en sokkels als werkstukken – van de expositie van Maria Roosen.
Meer: Lees deel 1 over Maria Roosen op deze site: Weet waar je je aan vast moet houden – Maria Roosen in KAdE. En meer Maria Roosen. De expositie Vuur is tot 7 – 1- – 2018 te bezoeken in Kunsthal KAdE in Amersfoort. En kijk eens hoe Anton Heyboer dat neerzet: Mijn lichaam baart, mijn boezem zorgt, mijn wezen weet, om maar wat te noemen. Maria Roosen begeeft zich als kunstenaar met groot plezier in het vlak van de verleiding, dat Anton Heyboer in zijn systeem nummer 9 noemt. Kunstenaar zijn, dat noemt hij nummer 7. Tools for feelings, zo noemt Maria Roosen haar werkstukken.
Voor Peter, X en R.
Geef een antwoord