Delayed in Dublin

Delayed in Dublin

En dan ga je naar Ierland, de hemel mag weten waarom ook al weer, maar in ieder geval helemaal naar het westen. Bogs inderdaad, moerassen, schapen, kelten en de zee. Links rijden. En Ieren – inderdaad, een hoop Ieren.

Koffers

Je denkt nog: Ierland! Dus je pakt al je rubber laarzen in, je dubbel ingevette bergschoenen, twee soorten regenjassen en een dikke trui. Extra sokken. Nog meer extra sokken. Poncho mee. Paraplu. Maar wat hebben ze daar?

(Pixies inderdaad ja, en dan bedoelen ze geen pixels. En landhuizen met uitsparingen onder aan de deuren voor the Little People ja. En bogs. BOGS. Dat zijn moerassen dus. Waar ze veen uitsteken dus. Turf. Om St Jansvuren mee te stoken – zo rond Midzomer dus. Hebben we ontdekt. Wat een volk…) 

EN…

EN een klapper van een hittegolf hebben ze daar dan, en verbijsterde Ieren met een zonnesteek – zo ongeveer hun allereerste – en geen enkel druppeltje regen.  (lees verder na de afbeelding)

Delayed – dus

Dus ik ben er maar gaan zitten tekenen. Logisch, toch? Mooi land, leuke (zij het momenteel lichtelijk verbijsterde) mensen, en geen regen. En al helemaal – tekenen, en niet alleen omdat we in Dublin nogal delayed raakten met z’n allen. Maar ook in de grote tuin waar ik was, kijk bij de link onderaan. 

Go raibh mile maith agat.   (lees verder na de afbeelding)

Hierbij: een van de impressies van het leven op het vliegveld, detail. Een echte Ierse sportvrouw, ik snapte wel niet wat voor een sport – maar ze zat letterlijk nergens mee. En terecht. Prachtig rossig. De haren dan. Niet zoals de ‘well done’ zon-gestoofde velletjes van andere totaal onvoorbereide Ieren die ik onderweg heb gezien, ik denk dat zij net even meer mazzel heeft gehad. En hopelijk hebben ze gewonnen. Met whatever het ook was voor een sport. 

Meer: Voor de overige tekeningen van de woeste tuin rondom het landhuis waar we verbleven kijk nu op deze galery: Tuinatelier.  Meer over de Little People.

Het was er prachtig.