Kunst in Amersfoort: eerst naar de kerk en dan naar de kroeg – zoals het hoort

Kunst in Amersfoort: eerst naar de kerk en dan naar de kroeg – zoals het hoort

Ze liggen altijd braaf samen aan hetzelfde plein, de kerk en de kroeg. (Eerst naar de kerk, en tijdens de preek even naar de kroeg voor een neut. Of was dat alleen maar in Brabant?) Ik zie dat overal. Zo hielden religie en economie elkaar overeind. Eeuwenlang.

Maar – kunst heeft het laatste woord. Misschien. Twee exposities in de zomerhitte: eerst moet je naar de kerk, en daarna mag je naar de kroeg. Of is het andersom? In de koele kerk ga je diep: zaterdag 1 september om 16:00 uur is in de Sint-Joriskerk op de Hof in Amersfoort de finnisage van Tijd & eeuwigheid van kunstenaarscollectief Diep (zie link onderaan). Met de lezing van Onno Zijlstra, filosoof, over dat onderwerp. Je bent er welkom, de expo zelf duurt en met 6 september. Wat ik daar zag?

De kerk

De bomen die groeien en daarna weer alle ruimte laten – voor een holte, een opening, voor het ‘niets’ – dat blijvend is – van Barbera Bläsing;

herinneringen aan miljoenen jaren door de geur (zeg maar stank), die vrijkomt bij het eindeloze beitelen in de steen. Pas dan weer even vrijkomt, na zoveel tijd – van Jan Hinfelaar;

de snik waarin – in een enkel moment – met een geweldige penseel vol inkt de muziek en de stilte haar spoor achterlaat – van Dineke Groenhof Blaauw;

Een steen

en werk van Maarten van der Laag, dat je uitdaagt met de intrigerende tekeningenserie Muerte (dood). Gecombineerd met een enkele tekst, en een enkele steen. Voldoende sterven – om niet meer dan een steen te zijn. Om te zijn. Zoals een steen gewoon bestaat. Is. Verder niets. Een eenvoudige steen, waar niemand op let. Maar liever dat, absoluut liever dat, dan al het kennen en weten van de wereld – dat enkel maar tot meer woorden en steeds meer verwikkelingen leidt. En dat je ervan afleidt dat je ook nog bestaat. Gewoon simpel bestaat. Jouw eigen – tijdloze – ‘zijn’. To be – or not…

Allemaal dingen waarvan je niet wist dat dat kon. Daar is de kerk voor, laat dat nou eens diep op je inwerken – dat is goed voor je bloeddruk. En op 1 september is er ook nog een filosofische finissage (zie onder).

De kroeg

En dan slaat de klok en speelt het carillon, en kun je buiten zien hoe Sint Joris de draak doorpriemt: gelukkig! De Duvel is weer overwonnen! Hoewel… nu moeten we nog naar de kroeg: Halewijn (ook aan de Hof. Waar je de Duvel weer vindt). Blow your mind, de eerste expositie in het kader van de biënnale Amersfoort Fotostad, met fotografie van Theo Naessens en Ron Jagers. De opening heb je nu al wel gemist. Alhoewel, gemist: het was allemaal nogal in mistige dampen gehuld, ik heb ook een hoop gemist. Geestverruimende middelen, daar ging het over, maar menig malloot begrijpt natuurlijk meteen dat dat over kunst gaat. Jagers presenteert daar het verslag van de griezelige zoektocht – de duistere diepten van een mens in – maar toch zacht, als de kussens waar je op droomt in je slaap, en met een gouden randje als van Tibetaanse kleden. Ook al zo diep. Blaas je brein op.

Orgiën

En die opening dan: dat was een kleine orgie aan gedichten (bekijk de video onderaan). Was het omdat de kunstenaar nou wilde choqueren, of zijn eigen diepe geschoktheid af wilde reageren? Maar misschien was dat het opvoedend en therapeutisch bedoeld, hoe hij daar vol vuur zijn ‘favoriete’ gedicht: De cultuurvisie Amersfoort 2030 declameerde? Of was dat  pure inspiratie – want wij allen weten, dat echte creativiteit de grootst mogelijke hoogten kan bereiken door de nietigste, de onbeduidendste zaken – zo niet de suffe onbenulligheid van deze nota. Dat zoveel onbegrip en desinteresse voor kunst en cultuur zèlf weer tot kunst leidt, ik wist niet dat dat kon. 

Ga maar kijken, want jij breit er natuurlijk weer iets heel anders van…

Hierbij: Een blik in de kerk (detail van een foto van Maarten van der Laag).

Meer: Lees hier meer over Tijd & eeuwigheid van Diep, dat tot en met 6 september duurt. Op 1 september is er een finissage. Lees over Dineke Groenhof Blaauw: Je penseel als seismograaf 

Kijk hier hoe Sint Joris in Amersfoort die draak doodt, telkens maar weer. Op die kerk van zojuist. Lees ook: Zo autonoom als een boom.