De wilde god Ze stelt zelf haar boeken samen, en ze brengt zulke wezenlijke zaken altijd zo opmerkelijk korzelig – kort door de bocht, maar altijd raak – onder woorden: Lotti Heyboer. Daar wil ik je even kennis mee laten maken. Zoals ze me vertelde waarom dan toch ze in de jaren ’60 haar hele leven – familie, verloving, toekomst (Franse graaf, kasteel en al) – op z’n kop zette om bij Anton Heyboer te gaan leven, de kunstenaar met de vele bruiden. Ook deze woorden van haar, die ze impulsief schreef en mij stuurde, jaren na het overlijden van […]
Maand: september 2018
Een handkus voor Co Westerik
Een handkus voor Co Westerik Hij is dood. 10 september. Hij was 94 jaar. Zijn allerlaatste werkstuk De handkus hangt nu bij het Boijmans van Beuningen in Rotterdam. En er komt een grote expositie aan (zie link onder). De man, die stilletjes en rustig, onverstoorbaar, mijn hele leven lang heeft zitten poeren en stoken in alles wat mij vaag en onbewust gebleven was. Wat ook het lawaai en de afleiding van de dagelijkse dag was: je zag ergens een ‘Westerik’ – en je werd meteen weer op het andere been gezet: dit is er ook nog! Hij wist je trefzeker het […]
Souvenir uit de prehistorie – de wetenschap weet er weer niets van
Souvenir uit de prehistorie – de wetenschap weet er weer niets van NRC, afgelopen donderdag, hebben ze een piepklein steentje gevonden met èchte getekende lijnen erop, een tekening van 73.000 jaar oud. Wat ik altijd al zeg: als kunst zo’n onzin is, waarom houdt het dan niet op? En dan is het al zo vroeg begonnen ook! Waar mensen zijn – daar is kunst. In alle mogelijke vormen en maten. Lees het artikel hier, en verbaas je – met mij – over het gepuzzel over de ‘betekenis’ van dit lijnenpatroon. Is het de markering van de stam waar je bij hoort? […]
Zomaar het zonnetje – in de tuin
Zomaar het zonnetje – in de tuin Zo af en toe niet, zo af en toe wel, die zon tegenwoordig, da’s even wat anders dan de lange hete zomer die net achter ons ligt. Maar regen of zon, de kleuren en ritmes van bomen en planten zijn alomtegenwoordig. Zolang we ze niet om zeep helpen. Bronzen venkel, bolle gele pepertjes, een enkele goudsbloem, perzikkruid (en zeepkruid natuurlijk), strooien hun composities in het rond. Heel handig als je net toevallig met je pastelkrijtjes in je handen staat. Met je vellen moerbeipapier voor je op tafel. Zal wel flow zijn. Of ‘in […]