Mijn camera obscura

Mijn camera obscura 

(Dit is een vervolg op de twee vorige blogs)

Zit ik hier in mijn donkere kamer

mijn camera obscura

en de hele bliksemse boel

van de buitenwereld in de zon

duikt naar binnen door het gat

en stort zich op de muur – ertegenover

als een stomme film op het doek

maar dan op z’n kop

En stil kijk ik naar de stofjes

die warrelen in het licht

van de straal die de beelden draagt

Zo’n stofje kan weer mee naar buiten

liftend met het licht

Welke wereld is het zijne?

De duistere, hier bij mij

vol vreemde beelden?

Of die buiten, in de volle zon?

In welke wereld is het thuis?

Het weet van niks, het zal niets schelen

Maar het kan om het hoekje kijken

En dat is precies wat kunst ons schenkt:

de vrijheid om verbaasd te staan

omdat je door zo’n opening

van wereld kunt veranderen

Je moet alleen wèl – zonder mening of illusie

zo’n zwervend stofje durven zijn.

Dit is het vervolg op: Het geheim van Broer Konijn, lees hier. Lees ook: Het gat in de werkelijkheid

Meer uitleg nodig? Lees hier: De camera obscura, het grootste beroepsgeheim , met goede video’s over dit onderwerp van de kunstenaar David Hockney. Nog meer over de camera obscura vindt je hier.  Nog meer beroepsgeheimen vind je hier. 

Hierbij: dwalend in de donkere tuin, diep in de nacht. Hier vind je mijn Tuin-galerij.