Zelfs in de allerkleinste dingen – een potje bieslook van van Gogh

Zelfs in de allerkleinste dingen – een potje bieslook van van Gogh

Het is al jaren geleden, dat ik dit schilderijtje zag, maar ik ben het nooit vergeten. Het voelt als een oude bekende.

Een simpel aardewerken potje, wat groene sprietjes. Meer niet. 

Gezien door Vincent van Gogh, en door hem met alle égards geschilderd als betrof het een onderwerp van spectaculair formaat.

Maar vorsten of heroische heldendaden zijn hier niet te zien. Daar keek hij doorheen, dat had geen belang. 

Wat hij wel zag – dat zien wij niet meer: in het kleinste en onbenulligste dezelfde oerkracht die ons in leven houdt. 

Voor hem: een grote, bijna te grote liefde.

Een ode

Het zijn maar bieslookplantjes, de Chinese soort, het zouden grassprietjes kunnen zijn, maar daar ruik je die geur niet bij.

Ze groeien vastbesloten. Niet om mooi te zijn maar om tot bloei te komen. Met voldoende vocht in dat potje en de nodige zon,

zelfs in dat Parijse licht, zijn die kleintjes niet te temmen. Leven. Al zijn werk is daar een ode aan.

Ik ben geen van Gogh, maar zie wel een hele hoop hele kleine dingen. Zie ze niet over het hoofd.

Je zou alles missen wat er toe doet.

Kijk maar: Ceci n’est pas une fleur

(Klik op de afbeelding voor vergroting)