Zoekresultaten voor: live

Er is hulp voor de worstelende kunstenaar: van Michael Houellebecq en Iggy Pop – To stay alive – a method

Er is hulp voor de worstelende kunstenaar: van Michael Houellebecq en Iggy Pop – To stay alive – a method

Er is hulp voor de worstelende kunstenaar: van Michael Houellebecq en Iggy Pop – To stay alive – a method   Er is hulp voor de worstelende kunstenaar: van Michael Houellebecq en Iggy Pop – To stay alive – a method. A feelgoodmovie about suffering. En daarmee weet je voldoende. Of ook weer niet, want deze film draait om gekte, om kunst maken, en om dat je het niet op moet geven. En hoe je dat doet dan, met een methode! Nogal niet niks. ‘All suffering is good’, want: daar ligt de bron, hoor je Iggy Pop zeggen. Houellebecq schreef […]

Wat was er voor de ‘Big Bang’? Vincent Icke bij DWDD

Wat was er voor de ‘Big Bang’? Vincent Icke bij DWDD Wat was er voor de 'Big Bang'? Vincent Icke bij DWDD

Wat was er voor de ‘Big Bang’? – Vincent Icke bij DWDD Wat was was voordat was was was? Daar ging ik vorige week ineens even helemaal rechtop van zitten: zag ik dat nou goed? Ging het eens echt ergens over bij DWDD? Over niets? Over Het Niets! Nog voordat ik bij mijn positieven was slingerde Mathijs van Nieuwkerk enkele fragmenten van In praise of nothing van Boris Mitić de ether in (zie link onder), terwijl er op de klanken van de prachtstem van Iggy Pop  een heuse theoretische sterrenkunde aanschoof om ons kond te doen van de oplossing van het ultieme […]

In een klein hoekje – Odilon Redon in het Kröller Müller Museum

In een klein hoekje – Odilon Redon in het Kröller Müller Museum In een klein hoekje - Odilon Redon in het Kröller Müller Museum

In een klein hoekje – Odilon Redon in het Kröller Müller Museum Daar hangt ie dan, nu op de expositie in het Kröller Müller Museum (zie link onderaan). Tot 10 september. De eerste keer dat ik zelf Odilon Redons werk tegenkwam is lang geleden. Erg lang geleden. De aarde koelde nog af, zo ongeveer. En zoals gewoonlijk deed ik het andersom: ik begon achterstevoren. Want wat mij aansprak waren de ongrijpbaar subtiele kleurvlakjes die hij met pastel als confetti om zich heen strooide. Nou ja, op het papier dan bedoel ik natuurlijk. Papier, karton of doek – dat hij nauwelijks […]

Weet je hoe ik mijn kunst maak?

Weet je hoe ik mijn kunst maak? Weet je hoe ik mijn kunst maak?

Weet je hoe ik mijn kunst maak? (Toets op ‘lees meer’ voor correcte weergave) Weet je hoe ik mijn kunst maak? Het is alsof het leven zichzelf eventjes condenseert in lijntjes en lijnen, in kleuren en vegen in de weerkaatsing van het licht van het witte papier dat voor me ligt. En dat die tekentjes, door zich spontaan te rangschikken al dansend verdichten, in telkens andere samenhangen. Omdat ik ze de kans geef: in die enkele momenten dat het me lukt om zelf helemaal open en spontaan te zijn. Weg, alle conventies. Voor even. Dan tonen ze iemands gezicht, iemands […]

De wankele basis van de kunst – het is de schuld van…

De wankele basis van de kunst – het is de schuld van… De wankele basis van de kunst - het is de schuld van...

De wankele basis van de kunst – het is de schuld van… (Toets op ‘lees meer’ voor correcte weergave)  De wankele basis van de kunst – het is de schuld van… het kapitaal? De regering?  En… wat doe je er aan? Wel, zo kan het ook: podcasts: radiogesprekjes op basis van een heleboel spontaniteit en lol, als pop-ups op de gekste plekken door de stad heen – cultuur snuivend – terwijl die om zich heen grijpt. Iedereen is welkom bij Dick, Ron en Elisabeth. Cultuurlijm dus: Radio Inconsequentas, (Zie link onderaan). In nummer 8 van de eerste serie draag ik […]

Het begon allemaal in 2008…

Het begon allemaal in 2008… Het begon allemaal in 2008...

Het begon allemaal in 2008…    Tegen die tijd had ik helemaal uitgedokterd waar de kracht van mijn manier van werken vandaan kwam, waar het ‘m nou allemaal in zat: in het toeval. Dat dat bleek meteen verslavend, zodat ik besloot om met ogenblikkelijke ingang alle toeval in m’n werk toe te laten. Ik pakte m’n schilder-, en tekenspullen en stapte over de drempel van m’n atelier. Overal – dat werd mijn atelier. Naar buiten en maar kijken waar ik terechtkwam en wat er zou gebeuren. Zoals de draaimolen op de Parade. (Zie de afbeeldingen). En wie ik zou ontmoeten […]

Ze woont in Rome en in Amsterdam, ze fietste naar het orakel in Delphi – maar ze vertelde bij het jarige Ezelsoor – Rosita Steenbeek

Ze woont in Rome en in Amsterdam, ze fietste naar het orakel in Delphi – maar ze vertelde bij het jarige Ezelsoor – Rosita Steenbeek

Ze woont in Rome en in Amsterdam, ze fietste naar het orakel in Delphi – maar ze vertelde bij het jarige Ezelsoor – Rosita Steenbeek  (Toets op ‘lees meer’ voor correcte weergave)  Ze woont in Rome en in Amsterdam, ze fietste naar het orakel in Delphi – maar vertelde bij het jarige Ezelsoor – Rosita Steenbeek. Gisteravond. In Amersfoort. Waar ze opgroeide. Het is best logisch: als je antiquariaat zijn 35-jarige jubileum viert, zoals ’t Ezelsoor – mijn buurmannen van voorheen, toen ik nog ik in het atelier naast hun pand werkte – dan vier je dat met een schrijver […]

Gipsy Road Show – Gus Schillemans

Gipsy Road Show – Gus Schillemans

Gipsy Road Show – Gus Schillemans  (Toets op ‘lees meer’ voor correcte weergave)  Gipsy Road Show – Gus Schillemans. Wat erg, Gus is er niet meer. Wat heeft hij veel gedaan voor zoveel mensen die hem nodig hadden. Wat ben ik blij, dat ik hier en daar iets heb kunnen schilderen van waar zijn hart naar uit ging. De Gipsy Road Show, zijn orgeltje, zijn hond Dweil, de muziek. Ik maakte kennis met hem op de speciale Parade, die in 2009 terugkeerde naar haar geboorteplaats Amersfoort. Toen de stad Amersfoort 750 jaar bestond.  Dweil in de wind Het was er […]

Maar waarom dan? De vrouwen van Anton Heyboer

Maar waarom dan? De vrouwen van Anton Heyboer Maar waarom dan? De vrouwen van Anton Heyboer

Maar waarom dan? De vrouwen van Anton Heyboer  Onverbrekelijk verbonden met Heyboer en met zijn werk zijn ze – de vier vrouwen waar de huidige expositie in het Gemeentemuseum Den Haag iets teveel aan voorbij probeert te gaan. Ook al is menig werkstuk er totaal van doordrongen – het is de grondslag van zijn hele systeem. Hoe kwamen al die vrouwen ooit bij Heyboer terecht? Weet je, er is iets dat vrouwen beter aanvoelen dan wie dan ook. Over het leven. Dat lijkt heel geheimzinnig, want  het wordt zelden benoemd. Het heeft amper naam, je leert het niet op school. […]

Piet Mondriaan en het ei van Anton Heyboer (5 en slot)

Piet Mondriaan en het ei van Anton Heyboer (5 en slot)

Piet Mondriaan en het ei van Anton Heyboer (deel 5, slot) Te zien in het Gemeentemuseum Den Haag: hoe de gekte zijn tanden in Anton Heyboer had gezet en bezig was hem te verslinden, en hoe hij zich daar uit alle macht tegen verzette. Dat maakt zijn werk zo dramatisch, en echt niet alleen maar tot 1975. Het maakte hem ook tot de ’technisch tekenaar’ van de menselijke ziel, die hij begreep als een begenadigd psycholoog.  Het systeem dat hij tekende was zijn houvast. Dat, en zijn onophoudelijke werken. Daarvoor moet je ontvankelijk zijn, en gevoelig tot in al je vezels. En […]

Scroll naar boven