Jean Michel Basquiat in Schunck in Heerlen – het begin We hebben voor zijn werkstukken gestaan in Schunck in Heerlen. Je kunt er nog naar toe, en het zelf ervaren. Als je zelf een schilder bent gaat het gemakkelijk: dan zie je hoe veeg na veeg en kleur na kleur in hevige ritmes zijn neergezet, je kunt er haast aan afzien hoe de muziek klonk terwijl hij werkte: de hand die een streek zet maakt dezelfde dansbeweging op muziek. Daarom spat de energie van zijn werkstukken. Je voelt de kracht en snelheid die er voor nodig is. Kijk, hier felle […]
Categorie: Creativiteit, inspiratie, intuitie
Mijn camera obscura
Mijn camera obscura (Dit is een vervolg op de twee vorige blogs) Zit ik hier in mijn donkere kamer mijn camera obscura en de hele bliksemse boel van de buitenwereld in de zon duikt naar binnen door het gat en stort zich op de muur – ertegenover als een stomme film op het doek maar dan op z’n kop En stil kijk ik naar de stofjes die warrelen in het licht van de straal die de beelden draagt Zo’n stofje kan weer mee naar buiten liftend met het licht Welke wereld is het zijne? De duistere, hier bij […]
Wat was er voor de ‘Big Bang’? Vincent Icke bij DWDD
Wat was er voor de ‘Big Bang’? – Vincent Icke bij DWDD Wat was was voordat was was was? Daar ging ik vorige week ineens even helemaal rechtop van zitten: zag ik dat nou goed? Ging het eens echt ergens over bij DWDD? Over niets? Over Het Niets! Nog voordat ik bij mijn positieven was slingerde Mathijs van Nieuwkerk enkele fragmenten van In praise of nothing van Boris Mitić de ether in (zie link onder), terwijl er op de klanken van de prachtstem van Iggy Pop een heuse theoretische sterrenkunde aanschoof om ons kond te doen van de oplossing van het ultieme […]
Ping! Wanneer is iets kunst?
Wanneer is iets kunst? Daar was de vraag weer. Als kunstenaar krijg je regelmatig een “overhoring”. Is maar goed ook, dat houdt scherp. Toen mijn kind erg jong was en vrolijk al rondkleuterend in tuin en atelier ook een zeer creatief mens bleek te zijn, stelde zij mij dezelfde vraag. ‘Mama, wanneer is iets kunst eigenlijk?’ Oeps, daar sta je dan. Scheppen Gelukkig hadden we in die periode een nieuw zelfbedacht spelletje in huis. Ping! Zo heette dat. (Lees door na de afbeelding) Lievelings-tante was in Rome naar de Sixtijnse kapel geweest en de schilderingen van Michelangelo waren uitgebreid besproken. Met […]
Hoe de Spaanse flamenco met Tibetaanse zand-mandala´s te maken heeft – La Chana
Hoe de Spaanse flamenco met Tibetaanse zand-mandala´s te maken heeft – La Chana Geen ene malle moer zou je denken. Tibet: koud, Spanje: warm. Stokoude religie tegenover vurige hartstocht. Intense rust tegenover oorverdovende ritmes. Een stap flamenco en al het zand van de mandala stuift op. Blijf daar maar zen bij. Maar intussen is de Flamenco Biënnale aan de gang (Zie link onder), en kort geleden zag ik, en jij misschien ook, La Chana, de documentaire over Antonia Santiago Amador, een van de grootste sterren in de flamencowereld. Het was in de jaren zestig en zeventig dat zij de wereld deed […]
Het voetje van Rubens – te vinden in Rotterdam
Het voetje van Rubens – te vinden in Rotterdam Zowaar een hele expositie gewijd aan nou nèt het enige waar een schilder(es) echt los kan gaan: de explosie aan creativiteit, die vooraf gaat aan ‘Het Echte Werkstuk Voor De Opdracht’, namelijk ‘De voor-schetsen’. Werk, waar zo vaak op neergekeken wordt. Maar intussen! Alle remmen los, het danst en feest en bruist, en alles mag. Hoe ziet een engel hoog in de lucht er eigenlijk uit? Hoe kijkt baby Christus bij zijn besnijdenis? Hij zal er zelf geen hout om gegeven hebben, Peter Paul Rubens, als hij in zijn schetsen (in […]
De wilde god
De wilde god Ze stelt zelf haar boeken samen, en ze brengt zulke wezenlijke zaken altijd zo opmerkelijk korzelig – kort door de bocht, maar altijd raak – onder woorden: Lotti Heyboer. Daar wil ik je even kennis mee laten maken. Zoals ze me vertelde waarom dan toch ze in de jaren ’60 haar hele leven – familie, verloving, toekomst (Franse graaf, kasteel en al) – op z’n kop zette om bij Anton Heyboer te gaan leven, de kunstenaar met de vele bruiden. Ook deze woorden van haar, die ze impulsief schreef en mij stuurde, jaren na het overlijden van […]
Een handkus voor Co Westerik
Een handkus voor Co Westerik Hij is dood. 10 september. Hij was 94 jaar. Zijn allerlaatste werkstuk De handkus hangt nu bij het Boijmans van Beuningen in Rotterdam. En er komt een grote expositie aan (zie link onder). De man, die stilletjes en rustig, onverstoorbaar, mijn hele leven lang heeft zitten poeren en stoken in alles wat mij vaag en onbewust gebleven was. Wat ook het lawaai en de afleiding van de dagelijkse dag was: je zag ergens een ‘Westerik’ – en je werd meteen weer op het andere been gezet: dit is er ook nog! Hij wist je trefzeker het […]
Souvenir uit de prehistorie – de wetenschap weet er weer niets van
Souvenir uit de prehistorie – de wetenschap weet er weer niets van NRC, afgelopen donderdag, hebben ze een piepklein steentje gevonden met èchte getekende lijnen erop, een tekening van 73.000 jaar oud. Wat ik altijd al zeg: als kunst zo’n onzin is, waarom houdt het dan niet op? En dan is het al zo vroeg begonnen ook! Waar mensen zijn – daar is kunst. In alle mogelijke vormen en maten. Lees het artikel hier, en verbaas je – met mij – over het gepuzzel over de ‘betekenis’ van dit lijnenpatroon. Is het de markering van de stam waar je bij hoort? […]
Zomaar het zonnetje – in de tuin
Zomaar het zonnetje – in de tuin Zo af en toe niet, zo af en toe wel, die zon tegenwoordig, da’s even wat anders dan de lange hete zomer die net achter ons ligt. Maar regen of zon, de kleuren en ritmes van bomen en planten zijn alomtegenwoordig. Zolang we ze niet om zeep helpen. Bronzen venkel, bolle gele pepertjes, een enkele goudsbloem, perzikkruid (en zeepkruid natuurlijk), strooien hun composities in het rond. Heel handig als je net toevallig met je pastelkrijtjes in je handen staat. Met je vellen moerbeipapier voor je op tafel. Zal wel flow zijn. Of ‘in […]