Niks dan kleur en humor – maar diepzinnigheid zat. Grayson Perry meets Desiderius Erasmus Hij kan ook alles zou je denken: tekenen, keramiek, wandtapijten, kleding, zichzelf in kaart brengen (letterlijk-kijk maar), zijn eigen vrouwelijke kant (Claire, kijk hier) accepteren, de hele kont tegen de hele kunstwereldkrib gooien (‘I wonder if the whole art market isn’t a money-laundering scheme’ – zie onderaan) met vazen en wandtapijten en met zijn Harley Davidson vol zuurstokkleuren – het houdt niet op. Wat een hoop fantasie. Het gaat alle kanten op zou je denken, behalve dat het dat niet gaat: Grayson Perry (1960) heeft een […]
Categorie: Maar hoe dan?
Als je denkt dat je denkt
Als je denkt dat je denkt Als je denkt dat je denkt en je denkt dat iedereen denkt – en dat al denken dan ook nog logisch denken is – dan heb je een probleem. Als je ontdekt dat zulk soort denken maar uiterst betrekkelijk is, dan ben je plots een uitzondering. En dat is verwarrend, voor jezelf, voor iedereen. En lastig. Maar toch: niet-denken is een stevig fundament, dat veel meer mogelijkheden biedt dan de smalle basis dat het denken kan bereiken. Feest Leven is feest, een dans, vol verrassingen en volstrekt nieuwe inzichten – als je niet vast […]
Leef je nog?
Leef je nog? Een kunstenaar kunst, een minnaar kust. Een kok, die kookt, een tuinier, die tuint. Waarom? Omdat ze dan het gevoel hebben te leven. Een moment of wat. Het gaat niet altijd om het resultaat. Een bungeejumper springt, een zeiler zeilt, een sporter sport. Alles op de toppen van je kunnen, en daaraan voorbij. Want waarom zou je anders? Is het de adrenaline? Is het ’t gevoel er ‘even niet te zijn’? Van de wereld zijn? En wat is er dan buiten zulke momenten – die zo vaak maar heel kort duren? Waar wil je niet zijn? Gepieker […]
Lust for life – Petra danst voor Heyboer
Lust for life – Petra danst voor Heyboer Niet wat je maakt, maar hoe je dat doet. Daar draait het om. Dat speelt sinds zeker 2008 een steeds nadrukkelijker rol in mijn werk. Het onderwerp, het motief is van weinig belang; toeval is best, en misschien wel het beste. De mensen in de stad waarin ik leef, de kinderen, de dieren, en wat zij beleven – in het groot en in het klein. Toeval is welkom Fantasie, of naar model, al is het zomaar een oude foto zoals die ik in 2012 ergens vond (hierbij, klik voor vergroting), van een […]
Namasté
Namasté Met dezelfde vingertjes waarmee ze in haar neus peutert, haar kleine broertjes broek ophijst of een jak melkt begroet ze je, onbevangen en blij. Felle zon, koude wind. Ergens in zo’n streek als waar de Himalaya ligt vermoed ik zo. Ik vond het plaatje op een flard van een tijdschrift, geen idee welk, en kreeg acuut schilderzin. Olieverf, in 2000. Daar staat ze in een afdankertje uit een heel ander land, met daarop een ster geappliceerd. Ooit was daar een heel ander kind blij mee. Jij bent een wonder Namasté: ik groet het licht in jou. Wat dat ook […]
Kunst kaatst terug
Kunst kaatst terug (Plus een piepklein snufje Anton Heyboer – zie onderaan.) Kijk, zegt het kind met het krijtje, ik maak een mooie tekening voor jou. Zo maar. En dan, dan moet je opletten! Niet doorlopen nu – maar even stilstaan. Wachten en kijken wat er gebeurt. Een kind met het puntje van de tong uit de mond, op straat in de zon. Misschien komt er nu een stoeptegel onder de kleuren te zitten. Of misschien, dat zul je minder vaak zelf mee kunnen meemaken, ontstaat er onder de handen van een groot kunstenaar een meesterwerk. Maar het maakt niet […]
Het leven is juist dat men ernaast zit – Anton Heyboer – een leven als kunstwerk
Het leven is juist dat men ernaast zit – Anton Heyboer – een leven als kunstwerk Bladzijde 101 van het prachtige fotoboek Anton Heyboer – een leven als kunstwerk. Van Leo Duppen met teksten van Anton Heyboer en Lotti Heyboer: ‘Het leven van de massa der mensen is niet te leven, want dan heeft het leven geen zin. Men moet er bovenuit stijgen. Men moet zich de regels van het universum eigen maken. Maar als men eenmaal de regels van het universum zou leven, hoefde men net zo goed niet te leven. Het leven is juist dat men er […]
Lachen bladluis, niet zaniken maar lachen – Fritzy ten Harmsen van der Beek
‘Lachen bladluis, niet zaniken maar lachen, in een wig van wanhoop’ – is een zin uit een gedicht van dichteres Fritzy ten Harmsen van der Beek – en tegelijk haar sentiment Van Antjie Krog uit Zuid Afrika tot en met Jules Deelder uit Rotterdam: 50 jaar Poetry International staat op het punt los te barsten (zie link onder). En net nu dringt er bij mij het besef door hoe dat werkt: creativiteit met taal. Dichters begrijpen dat. Hoe taal zèlf de macht overneemt en haar kracht en schoonheid onthult op de meest onverwachte momenten. Voorbijgaand aan alle conventies en voorbedachte […]
Jean Michel Basquiat in Schunck in Heerlen – het begin
Jean Michel Basquiat in Schunck in Heerlen – het begin We hebben voor zijn werkstukken gestaan in Schunck in Heerlen. Je kunt er nog naar toe, en het zelf ervaren. Als je zelf een schilder bent gaat het gemakkelijk: dan zie je hoe veeg na veeg en kleur na kleur in hevige ritmes zijn neergezet, je kunt er haast aan afzien hoe de muziek klonk terwijl hij werkte: de hand die een streek zet maakt dezelfde dansbeweging op muziek. Daarom spat de energie van zijn werkstukken. Je voelt de kracht en snelheid die er voor nodig is. Kijk, hier felle […]
Een beetje valsspelen is het wel – Caravaggio en Honthorst in Utrecht
Een beetje valsspelen is het wel – Caravaggio en Honthorst in Utrecht En er wordt wat valsgespeeld op de expositie over Caravaggio in het Centraal Museum in Utrecht, die nog te zien tot 25 maart. Kaartspelers en dobbelaars, sneaky wordt er gegluurd, bedonderd en belazerd. En ook de schilders wiepen zich met hartstocht op het begoochelen van hun publiek. Nu is de barok wel een periode waarin kunstenaars en ambachtslui tot ver over de grenzen van de mogelijkheden probeerden te gaan om hun publiek te betoveren. En misschien waren zij zelf ook wel diep getroffen door wat er allemaal mogelijk was met […]