4 mei -Swammerdambuurt- Amsterdam Lichamen – rechtop warm – kloppend – levend Vreemden voor één moment een geheel In stilte ——— Luister hier naar de muziek van Shura Lipovsky met Ensemble Novaya Shira, die onze stilte omlijstte. Hierbij: detail van Zwarte iris met spatje zonlicht, pastel voorjaar 2021
Tag: duisternis
Waar inspiratie vandaan komt – a midnight song
Waar inspiratie vandaan komt – a midnight song In de Elleboogkerk in Amersfoort: de korte expositie met het werk van fotografe Jolanthe Lalkens in samenwerking met Sally Pittman A midnight song. (En inderdaad, de Elleboogkerk, dat was voorheen het Armandomuseum waar in die dramatische brand is geweest, kijk hier.) In de stille kerk hoog tegen de wanden Jolanthes foto’s van slapende mensen, naakt in hun overgave aan slaap en droom, onschuldig en kwetsbaar, in een haast hemels licht. En daaronder op de vloer van de kerk staat het contrast van Sally: een rij doorschijnende foto’s, donker als het duister van […]
Twintig jaar vrijwillige Lockdown: The Mountain Yogi
IJs en ijskoud in isolatie – The Mountain Yogi Hier zie je een prachtige documentaire (als je van reizen en ruimte en bergen houdt helemaal): van Jaap Verhoeven The Mountain Yogi (uit 2016) Dat is even iets heel anders dan lockdown in Zeeland, op de Veluwe of in Amsterdam: twintig jaar vrijwillige isolatie midden in de Himalaya. Tibet is in 1953 meer dan volledig onder de voet gelopen door China, maar in de nabije landen is nog aardig wat van de cultuur heel. Die net zo min alleszaligmakend is als die van ons in het westen – maar het is altijd […]
De wilde god
De wilde god Ze stelt zelf haar boeken samen, en ze brengt zulke wezenlijke zaken altijd zo opmerkelijk korzelig – kort door de bocht, maar altijd raak – onder woorden: Lotti Heyboer. Daar wil ik je even kennis mee laten maken. Zoals ze me vertelde waarom dan toch ze in de jaren ’60 haar hele leven – familie, verloving, toekomst (Franse graaf, kasteel en al) – op z’n kop zette om bij Anton Heyboer te gaan leven, de kunstenaar met de vele bruiden. Ook deze woorden van haar, die ze impulsief schreef en mij stuurde, jaren na het overlijden van […]
Kunst in Amersfoort: eerst naar de kerk en dan naar de kroeg – zoals het hoort
Kunst in Amersfoort: eerst naar de kerk en dan naar de kroeg – zoals het hoort Ze liggen altijd braaf samen aan hetzelfde plein, de kerk en de kroeg. (Eerst naar de kerk, en tijdens de preek even naar de kroeg voor een neut. Of was dat alleen maar in Brabant?) Ik zie dat overal. Zo hielden religie en economie elkaar overeind. Eeuwenlang. Maar – kunst heeft het laatste woord. Misschien. Twee exposities in de zomerhitte: eerst moet je naar de kerk, en daarna mag je naar de kroeg. Of is het andersom? In de koele kerk ga je diep: […]
In een klein hoekje – Odilon Redon in het Kröller Müller Museum
In een klein hoekje – Odilon Redon in het Kröller Müller Museum Daar hangt ie dan, nu op de expositie in het Kröller Müller Museum (zie link onderaan). Tot 10 september. De eerste keer dat ik zelf Odilon Redons werk tegenkwam is lang geleden. Erg lang geleden. De aarde koelde nog af, zo ongeveer. En zoals gewoonlijk deed ik het andersom: ik begon achterstevoren. Want wat mij aansprak waren de ongrijpbaar subtiele kleurvlakjes die hij met pastel als confetti om zich heen strooide. Nou ja, op het papier dan bedoel ik natuurlijk. Papier, karton of doek – dat hij nauwelijks […]
Over de tijd, die niet bestaat – Anton Heyboer en de Flamenco
Over de tijd, die niet bestaat – Anton Heyboer en de Flamenco Anton Heyboer en de Flamenco? Hoezo? In het Gemeente Museum Den Haag is (in 2017) de expositie van Anton Heyboer te zien, en die is bar interessant. Helaas hangt deze ets er niet, want hoewel er veel te zien is hangt er nog veel meer niet. De man heeft tot ver na 1975 nog zoveel bijzonders neergezet. Maar nu even 1964: Het enige gezonde, dat is het eeuwige voortbestaan, lees ik in een ets van Anton Heyboer uit dat jaar. Met zijn grote rode hanenpoten (rood als […]
Dat is het ‘m met het systeem van Anton Heyboer: als je het begrijpt – dan zit je er naast
Dat is het probleem met het systeem van Anton Heyboer: als je dènkt dat je het begrijpt – dan zit je er naast Dat is het met werk van Anton Heyboer: met je denken los je niks op. Het is net als een Koan, zo’n schijnbaar onoplosbaar raadsel uit de Zen traditie: er wordt iets heel anders van je gevraagd dan denken. Want je hebt heel andere kwaliteiten in huis. Draai het eens om, wees je eigen alchemist, verras jezelf: zet lood om in goud. De expositie in het Gemeentemuseum Den Haag is zondag (2017) geopend, het puzzelen kan beginnen: […]
Mijn kunst draait om scherp waarnemen en de kern raak neerzetten. In een keer. Spontaan
Mijn kunst draait om scherp waarnemen en de kern raak neerzetten. In een keer. Spontaan (Toets op ‘lees meer’ voor correcte weergave) Waarnemen (eerder intuïtief dan met de ogen) van een karakter, de beweging van een arm, een moment, dat is wat ik doe. Waarnemen – en wat ik opmerk in de ziel treffen. Een soort aanraken, ontmoeten. Een mens, een dier, van alles dat leeft eigenlijk, het hele bestaan op deze aardkloot. Desnoods het leven in een tuin. Vrijwel los van het onderwerp drukt de dynamiek van het leven zelf zich uit. Iets dat we gek genoeg niet vaak opmerken. […]
Vallende sterren kijken, met een goeie fik erbij
Vallende sterren kijken, met een goeie fik erbij (Toets op ‘lees meer’ voor correcte weergave) Vallende sterren kijken, met een goeie fik erbij. Luie stoelen, een glaasje wijn en goed gezelschap. Deze tekening heet Vuilboom en vuurvliegjes. Klopt allemaal niks van, de bladeren die zachtjes opdoemden in het licht van de vuur was van een heel ander soort boom, en de vuurvliegjes bleven weg, al deden de vonken van het vuur erg hun best om op ze te lijken. Maar het is weer voorbij. De herinnering staat in z’n geheel in de gallery Tuinatelier. Hierbij: details uit de […]