Een beetje valsspelen is het wel – Caravaggio en Honthorst in Utrecht En er wordt wat valsgespeeld op de expositie over Caravaggio in het Centraal Museum in Utrecht, die nog te zien tot 25 maart. Kaartspelers en dobbelaars, sneaky wordt er gegluurd, bedonderd en belazerd. En ook de schilders wiepen zich met hartstocht op het begoochelen van hun publiek. Nu is de barok wel een periode waarin kunstenaars en ambachtslui tot ver over de grenzen van de mogelijkheden probeerden te gaan om hun publiek te betoveren. En misschien waren zij zelf ook wel diep getroffen door wat er allemaal mogelijk was met […]
Tag: lach
Lach! The Resting Bitch Face
Lach! Lach! Of ik schiet, lijkt het wel soms. Likes en smiles zijn alomtegenwoordig. Kun je van alles aan ophangen aan commentaar, maar nu ben ik even de portrettist. Zelf vind ik het vooral ’n lekkere uitdaging, de sport: om al schilderend een model in de lach te laten schieten, en nou nèt dat ene moment, een flits van spontaniteit, te vangen in een werkstuk. Geen model dat dat lang kan volhouden, en met doen alsof vallen we meteen door de mand. Een nep-lach herkent iedereen. Als nep – inderdaad. En schilder er maar eens tanden in. Die vanzelfsprekend […]
Portret. Bigger than life
Portret. Bigger than life. Portretschilderen is altijd iets wonderlijks. Bij mijn portretten tenminste wel. Aankijken. Verlegen soms. Altijd erg intiem. Gesprekken. Even een hevige betrokkenheid. Soort verliefdheid. Steeds moeten kiezen hoever je op de ander in wil-of moet gaan. Een zekere weerloosheid, doordat je je zo openstelt. Beiden misschien wel. Maar de kunstenaar zeker. Er speelt zich altijd iets heel bijzonders en bijna ongrijpbaars af in die Bermudadriehoek tussen model, kunstenaar en schilderij. Niet zo simpel. En het werkstuk wordt bigger than life, omdat je zoveel verschillende aspecten oppikt. Dat zijn je eigen verschillende reacties op de persoon die […]