In een klein hoekje – Odilon Redon in het Kröller Müller Museum Daar hangt ie dan, nu op de expositie in het Kröller Müller Museum (zie link onderaan). Tot 10 september. De eerste keer dat ik zelf Odilon Redons werk tegenkwam is lang geleden. Erg lang geleden. De aarde koelde nog af, zo ongeveer. En zoals gewoonlijk deed ik het andersom: ik begon achterstevoren. Want wat mij aansprak waren de ongrijpbaar subtiele kleurvlakjes die hij met pastel als confetti om zich heen strooide. Nou ja, op het papier dan bedoel ik natuurlijk. Papier, karton of doek – dat hij nauwelijks […]
Tag: Live
Delayed in Dublin
Delayed in Dublin En dan ga je naar Ierland, de hemel mag weten waarom ook al weer, maar in ieder geval helemaal naar het westen. Bogs inderdaad, moerassen, schapen, kelten en de zee. Links rijden. En Ieren – inderdaad, een hoop Ieren. Koffers Je denkt nog: Ierland! Dus je pakt al je rubber laarzen in, je dubbel ingevette bergschoenen, twee soorten regenjassen en een dikke trui. Extra sokken. Nog meer extra sokken. Poncho mee. Paraplu. Maar wat hebben ze daar? (Pixies inderdaad ja, en dan bedoelen ze geen pixels. En landhuizen met uitsparingen onder aan de deuren voor the Little […]
Put on your dancing shoes – Dias Latinos is in town!
Put on your dancing shoes – Dias Latinos is in town! Zo’n prachtig dansfeest. Nu aan de gang, tot en met 1 juli. Dias Latinos. Precies in het midden van Nederland. Amersfoort. (Zie de link onderaan) Niks dan beweging. Alles om je heen. En – door de muziek – ook nog eens dwars door je heen. Om dat allemaal mee te maken en dan ook nog met precies de juiste kleur op precies de juiste kwast precies de juiste plek op je papier te raken – geen groter genot. Voor mij dan. Omdat ik een schilder ben. Nutteloos, natuurlijk, zulke acties. […]
Het begon allemaal in 2008…
Het begon allemaal in 2008… Tegen die tijd had ik helemaal uitgedokterd waar de kracht van mijn manier van werken vandaan kwam, waar het ‘m nou allemaal in zat: in het toeval. Dat dat bleek meteen verslavend, zodat ik besloot om met ogenblikkelijke ingang alle toeval in m’n werk toe te laten. Ik pakte m’n schilder-, en tekenspullen en stapte over de drempel van m’n atelier. Overal – dat werd mijn atelier. Naar buiten en maar kijken waar ik terechtkwam en wat er zou gebeuren. Zoals de draaimolen op de Parade. (Zie de afbeeldingen). En wie ik zou ontmoeten […]
Ze woont in Rome en in Amsterdam, ze fietste naar het orakel in Delphi – maar ze vertelde bij het jarige Ezelsoor – Rosita Steenbeek
Ze woont in Rome en in Amsterdam, ze fietste naar het orakel in Delphi – maar ze vertelde bij het jarige Ezelsoor – Rosita Steenbeek (Toets op ‘lees meer’ voor correcte weergave) Ze woont in Rome en in Amsterdam, ze fietste naar het orakel in Delphi – maar vertelde bij het jarige Ezelsoor – Rosita Steenbeek. Gisteravond. In Amersfoort. Waar ze opgroeide. Het is best logisch: als je antiquariaat zijn 35-jarige jubileum viert, zoals ’t Ezelsoor – mijn buurmannen van voorheen, toen ik nog ik in het atelier naast hun pand werkte – dan vier je dat met een schrijver […]
Mijn kunst draait om scherp waarnemen en de kern raak neerzetten. In een keer. Spontaan
Mijn kunst draait om scherp waarnemen en de kern raak neerzetten. In een keer. Spontaan (Toets op ‘lees meer’ voor correcte weergave) Waarnemen (eerder intuïtief dan met de ogen) van een karakter, de beweging van een arm, een moment, dat is wat ik doe. Waarnemen – en wat ik opmerk in de ziel treffen. Een soort aanraken, ontmoeten. Een mens, een dier, van alles dat leeft eigenlijk, het hele bestaan op deze aardkloot. Desnoods het leven in een tuin. Vrijwel los van het onderwerp drukt de dynamiek van het leven zelf zich uit. Iets dat we gek genoeg niet vaak opmerken. […]
Ze is ziek. Afscheid van een rode beuk
Ze is ziek. Afscheid van een rode beuk Ze is ziek. Afscheid van een rode beuk. Ze wordt omgezaagd. Enorme grote rode beuken heb ik hier in de omgeving zien staan, en zien gaan. Gek dat je ze niet vergeet. Nog weet ik de rode koepel van bladeren, die bij de bioscoop aan de Snouckaertlaan boven alles uitstak. En de Madame bij huis Randenbroek dan. Maar nu deze. Ook aan deze beuk bij het Gemeentehuis bewaar ik een herinnering: zoals ze groot en rustig haar rode bladerdak uitspreidde over de houten wagens van The Gipsy Road Show, de lichtjes, […]
I dance because I do not trust words – Juli Dans
Natuurlijk kun je niet tekenen bij zo’n intieme dansvoorstelling – van vader en dochter – als die van afgelopen zaterdag in de Melkweg. Dansen om contact te zoeken. De rits van de tekenetui opendoen, dat geluid alleen al zou alles kapot kunnen maken. Plus, het is stikkedonker. Maar het was tantelizing. Dus dan maar blindelings. In de woorden van Ben Wandelen: Samurai Dochter Kaori voelt zich door haar westerse dansopleiding en -carrière soms een vreemde in haar Japanse lichaam én komt ook nog eens om in haar vele vragen. Vader Hiroshi is daarentegen een man van weinig woorden én […]
Grappig. Het is net zo simpel als voetballen, maar het is zo moeilijk om simpel te voetballen – Cruijff
Grappig. Het is net zo simpel als voetballen, maar het is zo moeilijk om simpel te voetballen – Cruijff En het is echt net een grap: we worden in de maling genomen, door wie of door wat, misschien door onszelf, daar wil ik even af wezen: helaas zijn we vaak pas onder de indruk als iets er uitziet alsof er hard op gestudeerd is en keihard voor getraind, maar – de echt rake dingen gaan als vanzelf, en laten zelfs de maker, degene die het ‘doet’ – zelf soms verbijsterd achter. Simpel Ik zweer je, het is een rot-geintje, op […]
Terras in het zonnetje
Terras in het zonnetje Terras in het zonnetje. Bij KAdE. Impressie. Gewoon aardige lui aan het genieten. ‘Nou, doei! Wij zijn op de scooter!’ Meer: meer impressies. KAdE.