De schemering van Mark Rothko, de stilte (4) De schemering van Mark Rothko, de stilte ‘When I was a younger man, art was a lonely thing. No galleries, no collectors, no critics, no money. Yet, it was a golden age, for we all had nothing to lose and a vision to gain. Today it is not quite the same. It is a time of tons of verbiage, activity, consumption. Which condition is better for the world at large I shall not venture to discuss. But I do know, that many of those who are driven to this life are desperately […]
Tag: Mark Rothko
De schemering van Mark Rothko, dageraad
De schemering van Mark Rothko (3). Duisternis. Of toch een rozevingerige dageraad? Mark Rothko beschouwde de kleurvlakken in zijn schilderijen als toneelspelers. Op hun podium een rol spelend. Echte karakters, met een een echt plot. Over de grootste menselijke emoties. Uiteindelijk gebruikte hij zo weinig mogelijk vormen. Er bleven vaak alleen maar bijna horizontale kleurvlakken over. Daarmee kon hij in ieder geval kleuren goed tot hun recht laten komen. Zo was er weinig afleiding door allerlei vormen, en hun mogelijke betekenissen. Een groter rood vlak tegenover een veel kleiner geel, bijvoorbeeld, heeft een ander effect dan andersom. Dus daar werd zorgvuldig […]
De schemering van Mark Rothko. Recept
De schemering van Mark Rothko (2). Het recept voor het maken van goede kunst. Volgens de schilder Mark Rothko is er een recept voor het maken van goede kunst. Jawel, gewoon een receptje, een stappenplan. Dit zijn de ingrediënten – volgens hem: 1 Je bent bezig met de dood, leuk of niet, en je gaat je griezelige gevoelens daarover nou eens niet uit de weg. Dat was altijd dicht bij hem. Daar zoek je dan de goede kleuren bij, en vormen; 2 Ah! Er mag sensualiteit in! Dat moet zelfs, gebruik de lust. Vindt daar de kleurencombinaties maar eens voor: en […]
De schemering van Mark Rothko
De schemering van Mark Rothko (1) Kunstenaar Mark Rothko (1903- 1970) boeit me meer dan ooit sinds de grote expositie in het Haags Gemeentemuseum in 2015. Waarom zijn “klassieke” werk (het werk dat het meest met zijn naam verbonden is) zo ’n uitwerking heeft kan zijn, omdat ook hij zo sterk bezig is met de schemering. Met wat men zich daarin gewaar kan worden. De ongrijpbaarheid van wat je waar kunt nemen, als niets meer zo duidelijk te onderscheiden is. Dat wordt door hem opgeroepen, zo ver als voor een schilder mogelijk is. (Hij is geen griezelkabinettenmaker tenslotte. Hoe […]