Koningsdag Dicht opeengedrongen verscholen bij elkaar een bassend koor van onbenulligheid klevend aan elkaar Lawaaiige nietszeggendheid eindeloos kabaal Dicht opeen geperst zijn wij samen een groot lijf Het boert en plast en walmt zo opgelucht Gerustgesteld en zeker – niet alleen De alcohol en wat niet meer bindt ons en zet de toon de ritmes geven ons nog een beetje vorm We klampen vast en raken aan We drukken ons aaneen Geen stap opzij de straten in waar lucht en ruimte is want daar ben je alleen En als een waas hangt om ons heen het stijgend promillage dat geeft […]