Dat schilderen van Frans Hals – het knispert en knettert Er is geen enkel veegje verf waar verveling, of slordigheid uit spreekt. Snelheid, ja, hoge snelheid, vol plezier om de uitdaging om telkens weer precies – of dan tenminste nog nèt raak – de penseel op het canvas terecht laten komen. Nooit minder dan dat. Maar ook nooit een centje meer: er wordt niet door-gepeutert. Nooit. Een stuitende hoeveelheid levenslust springt je tegemoet, lef en branie. Ik kan het niet helpen, ik moet altijd even naar adem happen bij zijn werk. Er wordt wel gezegd dat hij een dronkaard en […]
Tag: portret
Het verboden portret
Het verboden portret Zelfportretten is het onderwerp van de huidige expositie van de Ploegh in Amersfoort (zie link hieronder). Je kunt dat heel ruim opvatten, ga maar kijken. Gaf mij te denken, al dat geportretteer. Verbazingwekkend, hoe je als mensentekenaar, en portrettenmaakster op z’n tijd, bijvoorbeeld kunt stuiten op een heus verbod. Wist je dat? In andere tijden weliswaar, andere landen of cultuur. Dat scheelt een hoop, maar toch, het hield mij zoet, want waarom zou je niet? God mocht al niet om te beginnen, en een bliksemschicht leek niemand iets. Wat moet je dan verzinnen? Gewoon een mens? Mocht […]
David Hockney’s portretten
David Hockney’s portretten Kijk hier even: de Engelse schilder David Hockney over zijn laatste portrettenserie. Op 1.57 minuut kun je helder zien hoe hij geprojecteerde foto’s gebruikt als basis van het schilderij, dat hij verder gewoon naar model schildert. Niet dat hij niet uitstekend in staat is om uit de losse hand een model na te tekenen, maar dit kwam hem goed uit, kennelijk. Daar zit hij ook helemaal niet mee, want hij is verduldemienekes niet de eerste kunstenaar die vormen van projectie gebruikt, lees strakjes maar eens over zijn eigen onderzoek naar de camera obscura. En het blijft nooit bij het […]
Lach! The Resting Bitch Face
Lach! Lach! Of ik schiet, lijkt het wel soms. Likes en smiles zijn alomtegenwoordig. Kun je van alles aan ophangen aan commentaar, maar nu ben ik even de portrettist. Zelf vind ik het vooral ’n lekkere uitdaging, de sport: om al schilderend een model in de lach te laten schieten, en nou nèt dat ene moment, een flits van spontaniteit, te vangen in een werkstuk. Geen model dat dat lang kan volhouden, en met doen alsof vallen we meteen door de mand. Een nep-lach herkent iedereen. Als nep – inderdaad. En schilder er maar eens tanden in. Die vanzelfsprekend […]
Portret. Bigger than life
Portret. Bigger than life. Portretschilderen is altijd iets wonderlijks. Bij mijn portretten tenminste wel. Aankijken. Verlegen soms. Altijd erg intiem. Gesprekken. Even een hevige betrokkenheid. Soort verliefdheid. Steeds moeten kiezen hoever je op de ander in wil-of moet gaan. Een zekere weerloosheid, doordat je je zo openstelt. Beiden misschien wel. Maar de kunstenaar zeker. Er speelt zich altijd iets heel bijzonders en bijna ongrijpbaars af in die Bermudadriehoek tussen model, kunstenaar en schilderij. Niet zo simpel. En het werkstuk wordt bigger than life, omdat je zoveel verschillende aspecten oppikt. Dat zijn je eigen verschillende reacties op de persoon die […]
‘Art’ is the wrong word: Alice Neel
‘Art’ is the wrong word: Alice Neel “Art is the wrong word”, dat zegt Alice Neel, de schilderes die momenteel in het Gemeentemuseum Den Haag een overzichtstentoonstelling heeft. “Art could be called a ‘search’. The search for freedom. But ofcourse, freedom does not exist”, merkt zij op in de documentaire die haar kleinzoon over haar maakte. Als een open zenuw leefde zij, schilderde zij. De eeuw waarin zij leefde (1900 – 1984) vindt zijn weerslag in haar werk, en ook haar sociale visie, en haar leven als vrouw (in een overigens door mannen wel heel erg gedomineerde wereld). Echt […]